Noodherstel in het datacenter:

Natuurrampen zijn een feit. Ze komen jaarlijks met weinig waarschuwing en stralen een ongelooflijke brute kracht uit; alles en nog wat op hun pad slopen. Deze "daden van God" spelen geen favorieten en geven er niet om wat ze in hun kielzog vernietigen. Ze zijn onvoorspelbaar, onbetrouwbaar en onveranderlijk.

Net als jij kies ik waar ik wil wonen, een bedrijf kiest waar ze hun vestigen datacenter met enige nadruk op de kans dat zich een natuurramp voordoet. En net als jij en ik kunnen deze bedrijven ervoor kiezen, of gedwongen worden, ergens te bouwen of te verhuizen waar de kans op een ramp groter is.

Inevitably data centers will be built in locations that seasonally face the wrath of mother nature and because of this disaster recovery plans (DRP) – sometimes referred to as a business continuity plans (BCP) or business process contingency plans (BPCP) – have to be put in place, in order for organizations to have a plan describing how to deal with potential disasters.

Just as a disaster is an event that makes the continuation of normal functions impossible, a disaster recovery plan consists of the precautions taken so that the effects of a disaster will be minimized and the organization will be able to either maintain or quickly resume mission-critical functions. Typically, planning voor noodherstel omvat een analyse van bedrijfsprocessen en continuïteitsbehoeften; het kan zelfs een aanzienlijke focus op rampenpreventie inhouden datacenter migratie.

Volgens de industrienormen zijn er drie benaderingen om met rampen om te gaan wanneer ze toeslaan:

1. HOT-locaties voor noodherstel:
   Deze sites zijn geschikt voor applicaties en diensten die zeer kritisch van aard zijn en bij calamiteiten geen downtime kunnen riskeren. Deze aanpak is vereist voor bedrijfskritische services zoals datacentra voor banken, online transactiesites of datacentra voor aandelen / delen. Hot DR-sites moeten een online back-up hebben van alle services op de disaster recovery-site. In het geval van een ramp zal de DR-site verbindingen tot stand brengen en zal het bedrijf binnen een mum van tijd weer actief zijn. Deze aanpak is echter extreem kostbaar en vereist enorme investeringen vanwege het feit dat het datacenter wordt gespiegeld op de DR Datacenter-locatie.
2. KOUDE DR-sites:
   Cold DR-sites hebben externe back-up naar de belangrijkste datacenterservers en -services en bij de kans op een ramp wordt de back-up hersteld op nieuw verworven en geïnstalleerde servers. De vertragingstijd voor het herstellen van de service voor deze sites is traag en kan over het algemeen een week of langer niet worden hervat. De planning van deze specifieke sites is minimaal en vereist alleen dat een ruimte wordt geïdentificeerd voor de DR-verhuizing en een basisinfrastructuur wordt gebouwd.
3. WARM-locaties voor noodherstel:
   Warme DR-sites zijn een mix van zowel warme als koude DR-oplossingen. Slechts enkele applicaties komen in aanmerking voor Disaster Recovery vanwege kostenbeperkingen of applicatie-afhankelijkheid. RTO varieert tot enkele dagen. Services worden hersteld op basis van prioriteit of ernst. Om de kosten te beheersen, komen alleen bedrijfskritische applicaties in aanmerking voor Hot DR en andere worden ofwel naar de DR-site verplaatst of herbouwd bij kans op een ramp.

   
   

De aanpak wordt overwogen op basis van de maximaal toelaatbare uitval (MTO). MTO is de tijd waarvoor een organisatie een storing kan tolereren. Elk incident dat zich minder dan deze periode voordoet, kan niet als een ramp worden beschouwd. Als het incident echter de MTD overschrijdt, zal datacenter management een beroep doen op het DR-plan, waardoor de impact van het bedrijf in theorie wordt verminderd.

Als u een datacenter-migratie uitvoert, vindt u hier een nuttig artikel over datacenter migratiestappen.